معرفی مرکز
مركز معارف اسلامی و علوم انسانی يك مركز مستقل آموزشی است كه در سال 1351 ايجاد شد. از زمان تأسيس اين مركز با نام مرکز تعلیمات عمومی، درس‌های متنوعی در رشته‌های گوناگون علوم انسانی مانند: عرفان، فلسفه، كلام، ادبيات، هنر، تاريخ، روان‌شناسی، جامعه‌شناسی، موسيقی، كتابداری و عكاسی به دانشجويان عرضه شده وپس از انقلاب اسلامی این مرکز ابتدا به مرکز معارف اسلامی و سپس در سالهای اخیر به مرکز معارف اسلامی و علوم انسانی تغییر نام داده است.
هدف از ارايه اين دروس در یک دانشگاه صنعتی، آشنا كردن دانشجويان رشته‌های فنی و مهندسی با مسائل دينی، عرفانی، اجتماعی و فرهنگی بوده است. انگیزه اصلی در تاسیس چنين مرکزی آن بود كه براي دانشجويان مشتاق و مستعد، روزنی به جهان انديشه‌های كهن و نو گشوده شود و فضای ذهنی تازه‌ای در محيط دانشگاه پديد آيد و فراگيری مباحث علمی برای دانشجو صورتی انتزاعی و يك بعدی نداشته باشد؛ بلكه او را ياری كند تا از خود انسانی فرهيخته بسازد و نيز در راه ترقی و تعالی محيط اجتماعی‌اش گام‌های مؤثرتری  بردارد. به علاوه، فراگيری علوم انسانی نه تنها عاملی مؤثر در پرورش انسان‌هايی كامل و پرثمر است؛ بلكه خود موجبی است برای تقويت استعدادها و توانايی‌هايی كه در نهاد هر انسان نهفته است. در پی اين احساس نياز، در نيمسال دوم سال تحصيلی 1352-1351، نظرسنجی از دانشجويان صورت گرفت. در اين نظرخواهی، ‌بارزترين پيشنهادهای دانشجويان در آن سال‌ها، اضافه كردن تعدادی دروس و گنجاندن موضوعات و مباحثی در زمينه‌های مختلف علوم انسانی بود كه مركز تعليمات عمومی و معارف اسلامی آن روزگاران تا حدودی آن كمبودها را با ارايه دروس تازه جبران كرد. به هر حال اين مركز به منظور گسترش علوم انسانی و اجتماعی و معارف اسلامی در زمينه‌هايی كه تكنولوژی را با جامعه و انسان پيوند می دهد در دانشگاه ايجاد شد.
در سال‌های قبل از انقلاب اسلامی، هر دانشجويی می توانست مطابق ضوابط دانشكده خود، ‌تعدادی از واحدهای اين دروس را در اين مركز بگذراند. هر يك از دانشكده‌های دانشگاه حداقل و حداكثری براي احراز واحدهای اختياری از مركز تعليمات عمومی (معارف اسلامی) به شرح زیر تعيين می كردند.

 


 

دروسی كه از مهرماه 1354 در اين مركز در 7 گروه ارايه می شد و تا پايان سال تحصيلی 1359 نيز ادامه داشت عبارتند از:

  • گروه ادبيات فارسی:

ادبيات معاصر ايران، آشنايی با ادبيات فارسی، ادبيات عرفانی، عربی مقدماتی، عربی عالی و متون عربی جديد.

  • گروه هنر:

هنر و فن عكاسی، كارگاه هنرهای تجسمی،‌ هنر اسلامی، آشنايی با هنر مدرن غرب،‌ هنر معماری و اصول شهرسازی اسلامی.

  • فلسفه و منطق:

كليات فلسفه، تاريخ فلسفه‌ی معارف اسلامی ، منطق، فلسفه اسلامی، فلسفه علوم تجربی.

  • روان‌شناسی – علوم اجتماعی:

تاريخ روشنفكری در ايران،‌ سير فرهنگ غرب، جامعه‌شناسی عمومی، ‌روان‌شناسی عمومی، ‌حكومت اسلامی، كليات حقوق اسلامی.

  • اقتصاد:

سير انديشه‌های اقتصادی، آموزش اقتصادی و اسلامی ، اقتصاد اسلامی.

  • جغرافيا:

جغرافيای صنعتی ايران.

  • روش تحقيق و كتاب‌شناسی:

كتابخانه و كتاب‌شناسی، كتاب‌شناسی اسلامی، آيين‌نگارش، گزارش نويسی فنی.

تمامی اين دروس به‌صورت دو واحدی يا سه واحدی ارايه می شدند به جز چهار عنوان درسی اخير كه به‌صورت يك واحدی ارايه می گرديدند.
 

علاوه بر استادان تمام وقت، اين مركز همه ساله از استادان مدعو به‌صورت پاره وقت در مركز بهره می گرفت. پس از پيروزی انقلاب اسلامی، طبق برنامه‌ريزی های ستاد (و شورای) انقلاب فرهنگی، به‌منظور آشنايی هر چه بيشتر دانشجويان به مبانی تفكر و انديشه ‌اسلامی و ايجاد شوق نسبت به ارزش‌های فرهنگی – دينی – عرفانی و معارف غنی اسلامی ، اين مركز عهده‌دار ارايه دروس معارف اسلامی شد. 

اين مركز علاوه بر دروس رسمی، در هر نيم سال در حوزه علوم انسانی و اسلامی، كلاس‌های اختياری نيز برای استفاده دانشجويان عرضه می دارد.
 

دروس مركز معارف اسلامی و علوم انسانی بعد از انقلاب اسلامی عبارت است از:

انديشه اسلامی با عناوین:
           1.انديشه اسلامی 1 و 2
          2.انسان در اسلام
         3.حقوق اجتماعی و سياسی در اسلام
اخلاق اسلامی با عناوين:
           1.اخلاق اسلامی
          2.آيين زندگی
          3.فلسفه اخلاق
          4.عرفان عملی در اسلام
انقلاب اسلامی و ريشه‌های آن با عناوين:
            1.انقلاب اسلامی ايران
           2.آشنايی با دفاع مقدس
تاريخ اسلام با عناوین:
           1.تاريخ تحليلی صدر اسلام
          2.تاريخ امامت
         3.تاريخ فرهنگ و تمدن اسلامی
متون اسلامی با عناوين:
           1.تفسير موضوعی قرآن
          2.تفسير موضوعی نهج‌البلاغه